Jonge eenden zijn dol op eendenkroos van Korrie
‘Ik ben één keer in de sloot gevallen’

“Als ze me met de gele emmer aan zien komen, beginnen ze al te trappelen”, vertelt vrijwilliger Korrie Lenos. Ze heeft het over de emmer waarmee ze in het voorjaar en de zomer eendenkroos verzamelt voor de jonge eenden in de opvang. “Ze zijn er gek op en hebben het echt nodig. Het is een geweldig gezicht.”

Jong eendje. Roze gloed komt van de warmtelamp waar hij/zij onder zit.
Jong verweesd eendje onder de warmtelamp.

In 2010 zocht de Hemrikse een leuke vrijwilligersfunctie met dieren en zo kwam ze bij de Fûgelhelling uit. “Als je er eenmaal werkt, ga je van de Fûgelhelling houden. Je leert er zoveel over dieren en je krijgt de mogelijkheid om ze van heel dichtbij te zien. Ik vind het prachtig. Naast dierverzorging help ik op de jaarlijkse Open Dag, sta ik achter de Fûgelhelling-kraam tijdens markten en geef ik soms rondleidingen en excursies.

Eendenkroos

Eendenkroos voor de jonge eenden halen, is voor haar een terugkerende bezigheid. “Ze hebben het nodig om te groeien en om te leren hoe ze het zelf moeten zoeken. Vroeger haalden we dat uit slootjes in de omtrek. Toen het drukker werd op de opvang en daar minder tijd voor was, haalde ik het zelf uit sloten bij ons in de buurt. Die zaten vol met eendenkroos. Speciekuip en grote gele emmer achterin de auto, schepnet en hark mee, laarzen aan en gaan. Dat ging niet altijd goed. Zo haalde ik regelmatig een ‘kletspoot’ als in me verstapte en ben één keer in de sloot gevallen. Dat vergeet ik nooit weer.

De eendjes beginnen meteen te trappelen als je wat kroos in de bassins gooit. Dat vind ik zo mooi. Niemand heeft ze dat geleerd, maar toch weten ze het. Het is een dankbaar werkje. Wat ik overhoud, gooi ik in de grote vijver. Daar maak ik andere watervogels ook blij mee.”

‘Speciekuip en grote gele emmer achterin de auto, schepnet en hark mee, laarzen aan en gaan’

Lees meer verhalen van vrijwilligers