‘Als je de voerronde af hebt, kun je meteen weer opnieuw beginnen’

Vrijwilliger Felix Visser (20) begon in de lente van 2025 bij de Fûgelhelling en viel met zijn neus in de boter. Met een Kreamkeamer vol jonge vogeltjes, kwam de routine er bij hem al snel in. “Ik ben leergierig en vind het leuk dat ik ook van alles leer.”

Felix draagt een zwarte muts. Hij staat bij de egelverblijven in de Kreamkeamer.Felix is een grote dierenvriend en heeft in het bijzonder een passie voor vogels. “Ik weet niet wat het is, misschien wel hun vrijheid en dat ze kunnen vliegen. Of dat ze altijd in je buurt zijn, maar je tegelijkertijd zo weinig over ze te weten komt.” Inmiddels is de topdrukte qua vogels in de opvang voorbij, maar daarvoor zijn de egels in de plaats gekomen. Ze bevolken meerdere ruimtes die de rest van het jaar voor andere dieren worden gebruikt. “Egels vind ik ook leuk, ik moet alleen nog even routine krijgen.”

Ervaring in het werkveld

En die routine, daar houdt Felix van. Dat kan te maken hebben met zijn autisme. “Daardoor heb ik specifieke behoeftes. Soms is het beter dat ik naar huis ga, vanwege de prikkels bijvoorbeeld. Dat had ik in het begin wel eens nodig. En dat kon hier gelukkig.” Dat tot rust komen en niet teveel druk, is helemaal belangrijk sinds de burnout waarin hij belandde. “Ik was van de havo naar een mboopleiding voor contentcreator overgestapt. Maar daar ging het mis. Ik doe nu vrijwilligerswerk om structuur te hebben. Ik begon bij dierenasiel de Swinge in Drachten op donderdag en vrijdagochtend. In de lente kwam de Fûgelhelling erbij op dinsdagochtend. Ik wilde graag meer leren over wilde vogels en andere dieren en mensen in het veld leren kennen. Daarnaast wilde ik graag ervaring opdoen. Dat kan allemaal hier.”

Veel verschillende, leuke mensen Felix draagt een zwarte muts. Hij kijkt naar een jonge egel

Felix doet veel als vrijwilliger. Hij maakt verblijven schoon, geeft dieren voer en draait mee in de verzorging. “Ik verwijder vlooien en teken bij egels. Soms moeten we ze een soort badje geven om ongedierte weg te krijgen.” Hij geeft aan zich prettig te voelen in de wildopvang. “Als er iets is, kan ik gewoon iemand aanspreken. Daarnaast vind ik dat hier sowieso leuke mensen zijn om mee te praten. Ik heb het gevoel dat iedereen elkaar accepteert. Dat hoe verschillend iedereen ook is, we allemaal de liefde voor dieren gemeen hebben.”

Dieren helpen

Ook qua uitdaging, heeft Felix het naar zijn zin. “Ik ben best leergierig en hier leer je van alles over wild in de regio, hoe je dieren herkent en waar je ze kunt vinden. Ik ben van jongs af aan gek op dieren en wilde als klein kind al dieren redden of bij een dierenarts werken. Deze dieren kunnen wel wat hulp gebruiken en ik vind het leuk die hulp te kunnen bieden.”

 

 

Lees meer verhalen van vrijwilligers